ONE WONDERFUL NIGHT

Flynn Noah

Flynn can't stop himself from walking back and forth near his office table, agitated. He's waiting for Farrah to come to his office to talk to her.

He has already decided to confront her and converse with her about what had happened to them, on that one wonderful night, and that one in his office at Lewis Manpower Agency.

He wants the awkwardness between them to be gone and to start anew-and that is of course, if it's fine with her. Because right after a lot of thinking earlier, of being confused on why he was feeling that way, he came to admit that he was really-jealous.

There's no use in denying it, at baka magsisi pa siya sa huli. He already admitted it to himself that he like her, and all he has to do is to step out and try to reach her. And that is what he is about to do. He will tell her that he likes her. Ano man ang maging reaksyon o ang maging sagot ng dalaga ka kanya ay bahala na. Hindi niya ito mamadaliin, basta ang importante ay ang malaman nito kung ano ang nararamdaman niya.

Napatigil siya sa palakad-lakad ng may kumatok sa pintuan ng opisina niya. He was expecting that it was Farrah, so he unbutton the 2 buttons of his chef's uniform just to make him feel a bit relaxed.

"Come in, that's open.", he said a bit louder para marinig nang tao na nasa labas.

Sumandal siya sa gilid ng mesa niya at pinagkrus ang mga braso niya, hinihintay na buksan ni Farrah ang pintuan. Ngunit, napatayo siya bigla nang ang iniluwa nito ay isang babaeng hindi niya inaasahang makita.

"Hi, babe.", the woman has a very sweet smile plastered on her lips as she greets him.

Hindi makapaniwalang tumitig siya sa mukha ng babaeng nasa harapan niya.

"Freya.", iyan lang ang tanging nasambit niya dito.

***

Farrah Nicolah

Hindi mapaglagyan ang kaba na nararamdaman ni Farrah. Parang luluwa na ang puso niya sa bilis ng tibok nito. Feeling niya sobrang laki ng kasalanan niya eh gayong ang ginawa niya lang naman ay ang pagtawa kanina. "Beau, para na akong mahihimatay dito huhu.", andito sila ngayon sa small dining area ng locker room nila kumakain. Kaharap niya ngayon si Beau na abalang ngumunguya.

Ps* Just imagine their locker room as a small house. May bed para pwedeng mapaghingahan nila during break-time. And small dining area naman for them to eat there, plus, an employees bathroom na may shower at toilet. Hehe ganyan ka mahal ni Flynn ang mga empleyado niya. :))

"Stop over-acting, Nicz! As if he will bite you just because you laugh during operations. Hahaha!", patawa-tawang sambit ni Beau sa kanya habang nangunguha ng ulam niyang humba.

Oo, kumain si Beau ng dala niyang baon. Buti nalang talaga at marami ang inilagay ng Mama niya kanina kaya na e-share niya iyo kay Beau. At isa pa, hindi siya nakakain ng maayos kaya ayan, si Beau na ang mas nag-eenjoy sa pagkain niya. Pero ang gunggong! Walang hiya! Patawa-patawa lang habang kumakain! Hindi man lang siya dinamayan! Napaka walang kwentang kaibigan nito. Tsk!

"Tumigil ka nga kakatawa! Bigwasan kita diyan eh!" Sinamaan niya ito ng tingin at iniamba dito ang isang kamao niya.

"Hahaha, i'm just joking you know! Para nga mabawasan iyang nervousness mo there.", napaismid nalang siya at inikutan niya ito ng mga mata dahil sa sinabi nito.

"Aysus! Sige na punta na ako do'n. Para matapos na 'tong kabang 'to.", tugon niya dito sabay tayo at walang ganang naglakad palabas ng locker room.NôvelDrama.Org © content.

"Fighting, sweet! Just say your sorry and that's all. And come back here after mo doon ha.", malakas na sabi naman nito para siguro marinig niya.

11AM to 9PM kasi ang schedule nila kaya may 2 hours break sila. Mamayang 5 PM pa ang balik nilang dalawa.

Nakatalikod na siya kay Beau kaya sinagot niya na lang ito ng tango.

Hindi niya alam kung bakit sobra-sobra naman itong kabang naramdaman niya. Tama nga naman si Beau, as if naman kakainin siya mi Mr. Lewis noh. Hindi naman ganon kalaki ang kasalanan niya eh. Pero bakit ang OA naman ng kalabog ng puso niya?

Dahil din ba ito sa katotohanang ngayon na lang ulit niya ito makausap na silang dalawa lang? Tapos sa opisina na naman nito?

What if... maulit na naman iyon?

OMG, Nicolah! Mag hunos-dili ka nga! Ano ba 'yang iniisip mong babae ka! Pupunta ka do'n dahil pagagalitan ka, hindi iyong ibang bagay ah! Tchhh.

Pinitik niya ang sariling noo at napailing nalang bago tuluyang lumabas ng locker room. Naglalakad na siya papunta sa kabilang silid na katabi ng stock room kung saan ang opisina ni Mr. Lewis. Nag inhale-exhale muna siya ng ilang beses bago umamba ng katok.

Ngunit, naiwan sa hangin ang kanyang kamao ng bigla nalang bumukas ang pintuan nito.

A beautiful woman wearing a deep v-cut maroon long sleeves top paired with a black leather mini skirt na may lace sa dulo, black stilletos, and a black luxury bag na nakasabit sa braso nito ang bumungad sa kaniya ng bumukas ang pintuan ng opisina ni Mr. Lewis.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

WOW! Ang ganda! -that was in Nicolah's mind.

She was amazed by her beauty kaya natulala siya. Naibalik niya lang ang wisyo niya ng tumikhim ito at nagsalita, "Excuse me." sabi ng magandang babae sa kanya. "Ay, sorry ma'am.", tumabi siya sa gilid ng pintuan para mabigyan ito ng daan.

"Thank you.", iyon lang ang sinabi nito at umalis na.

Hindi niya maiwasang sundan ito ng tingin habang umiindayog itong naglalakad.

Sino kaya iyon? Ang ganda naman tapos ang sexy pa! Pero bakit siya galing sa opisina ni Mr. Lewis? Don't tell me.... girlfriend niya ba iyon? May girlfriend na si Sir? Nanlalaki ang mga mata ni Nicolah dahil sa naisip niya. Ngunit ang kinaiinisan niya ay bakit parang may mabigat na bagay na dumagan bigla sa puso niya? Nang hihinayang ba siya? At nasasaktan?... na naman?!

Kaya mo nga siya linalayuan diba Nicolah? E bakit ito na naman ha?! Di ka talaga natututo ah!

Ipinilig niya ang kanyang ulo at nagpakawala siya ng malalim na hininga. Magpapasalamat na sana siya dahil nawala na ang kabang kanina niya pa naramdaman, ngunit napalitan naman iyon ng hindi kaaya-ayang pakiramdam. Inalis niya muna ang lahat ng iyon sa isipan niya bago niya napagdesisyonang kumatok ulit sa pintuan.

Pagkabukas niya ng pintuan ay tumambad sa kanya ang isang napakagwapong mukha na nakahilig sa mesa. Inilunok niya ang nagbabarang bagay sa lalamunan niya bago salubungin ang magaganda nitong mga mata at nagsalita. "G-good afternoon, s-sir.", magalang na bati niya dito.

"Have you eaten already?", tanong naman nito sa kanya na nagpakunot ng noo niya.

*Pake mo naman sir? Wag kang pa-fall please lang!*, nababaliw na singhal ni Nicolah sa isip niya.

Tumikhim siya bago sumagot, "yes, sir.", tipid niyang sabi dito.

"Were you with Beau again?", nakataas ang kilay ni Mr. Lewis habang tinatanong ito sa kanya. Siya naman ay napakunot ang noo.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

Ano naman ngayon kung magkasama sila hindi ba? Pareho sila ng schedule ni Beau at kaibigan niya si Beau kaya palagi silang magkasama nito. Ano ba ang gusto nitong iparating sa kaniya ha?

Naguguluhan man kung bakit iyon ang itinanong sa kanya, sinagot niya pa rin ito, "Ahm.. yes sir. Sabay po kaming kumain.", sinusubukan niyang maging kaswal ng sinabi niya ito.

Nalukot naman ang mukha ni Mr. Lewis dahil sa narinig, "Bakit ba kayo palaging magkasama ha?!", pagalit na singhal naman nito sa kanya.

Napaatras siya ng konti at mas lalong kumunot ang noo niya dahil sa naging asal nito.

Galit ba siya? Bakit ba siya nagagalit? At bakit ganito ang mga tanong niya?

I mean, oo ineexpect niyang magagalit ito sa kanya pero iyon ay dahil sa pagtawa niya kanina kahit nasa trabaho pa. Pero bakit parang iba ang ikinagagalit nito? Ano ba talaga ang gustong iparating nito sa kanya ha?! Ayaw niyang umasa kaya iwinaksi niya ang lahat ng nasa isip niya. Huminga siya ng malalim bago ito marahan na pinakawalan. Tinataasan ang pasensiya dahil baka makalimutan niyang amo niya pala ang nasa harapan niya. "S-sir, I'm sorry po sa ginawa ko kanina. Promise po di na po iyon mauulit.", inignora niya ang tanong nito sa kanya at iyon ang dapat niya lang gawin.

Ngunit kumalabog na naman ang puso niya ng bigla nalang itong maglakad papalapit sa kinatatayuan niya. Nanunuyo ang lalamunan niya kaya napapalunok siya.

Hala Nicolah ayan na!!!

"S-siir?", tanong niya dito habang nakatingala. Ang lapit-lapit na ng katawan nila at parang matutulos na siya sa kinatatayuan niya. He is towering her and that makes her knees tremble.

Seryoso itong nakatingin sa mga mata niya at hindi niya alam paano niya ito nakakayanang tignan pabalik kahit na para na siyang aatakehin sa lakas ng tibok ng puso niya at nanginginig na ang lahat ng parte ng katawan niya. Ngunit mas lalo niya pang nahigit ang kanyang hininga ng marahan itong nagsalita at naamoy niya ang mabango nitong hininga na nagpapikit din ng mga mata niya.

"Can we talk about us, Farrah?"

To be continued...